Interview Cynthia Overbeeke: “Rolstoelrugby gaf me mijn zelfvertrouwen terug”

Cynthia Overbeeke over haar weg naar het talententeam en de kracht van teamsport
Via een Paralympische talentendag op Papendal kwam Cynthia Overbeeke voor het eerst in aanraking met rolstoelrugby. Wat begon als een nieuwsgierige kennismaking, groeide al snel uit tot een nieuwe passie.
“Tijdens die dag had ik rolstoelrugby zelf als voorkeur opgegeven. Een van de coaches zei dat ik het echt eens moest proberen. Na één training was ik verkocht,” vertelt ze enthousiast.

Een van de speelsters van het Nijmeegse team nodigde haar uit om een keer mee te trainen en sindsdien is ze niet meer weggegaan.
“Het teamgevoel, de snelheid en de kracht van de sport trokken me meteen aan. Ik vond het in het begin een beetje spannend, omdat we echt tegen elkaar aan moesten knallen. Maar na dat eerste oefenpotje wist ik: dit is mijn sport.”

Iedereen heeft een waardevolle rol
Wat Cynthia het meest aanspreekt, is dat rolstoelrugby voor iedereen toegankelijk is ongeacht beperking of ervaringsniveau.
“Ook als je een wat zwaardere beperking hebt, heb je gewoon jouw taak in het veld. In andere sporten dacht ik vaak: wat kan ik nou eigenlijk met mijn armen of handen doen? Maar hier heeft iedereen een duidelijke rol. Dat maakt het zo mooi.”

Daarnaast waardeert ze het teamgevoel en de intensiteit van de sport. “Het is tactisch, fysiek en je doet het samen. Het is echt hard tegen hard, maar altijd met respect. Dat maakt rolstoelrugby uniek.”

Meer zelfvertrouwen  op en naast het veld
Sinds ze is gaan sporten, merkt Cynthia dat haar zelfvertrouwen enorm is gegroeid.
“Na mijn dwarslaesie in 2017 had ik daar best moeite mee. Maar sinds ik rolstoelrugby, heb ik weer iets gevonden wat ik leuk vind en waar ik goed in ben. Dat doet echt iets met je.”

Ook buiten het veld merkt ze de positieve invloed van sporten. “Ik heb er vrienden door gemaakt, mijn conditie is beter en ik voel me fitter. Ik zit gewoon lekkerder in mijn vel. Dat maakt echt verschil, ook in het dagelijks leven.”

Balans vinden in het dagelijks leven
Cynthia leeft sinds haar dwarslaesie met een rolstoel, wat haar dagelijks leven soms uitdagend maakt.
“Naar school of werk reizen kost gewoon meer planning. Niet elke bus of trein is goed toegankelijk, en liften doen het niet altijd. Dan moet je steeds een plan B hebben. Dat is soms vermoeiend, maar ik probeer me daar niet door te laten tegenhouden.”

Toch ziet ze vooral de positieve kant. “Door te sporten ben ik zelfstandiger geworden en heb ik geleerd om door te zetten. Ik merk dat ik lichamelijk sterker ben, waardoor dingen als naar school gaan of even snel iets doen veel makkelijker zijn geworden. Dat geeft me vrijheid.”

Meer vrouwen welkom
In Nederland zijn nog niet veel vrouwen actief in rolstoelrugby. Dat mag wat Cynthia betreft veranderen.
“Ik ben vaak de enige vrouw op het veld. Dat is niet erg, maar het zou leuk zijn als er meer vrouwen meedoen. Ik zeg altijd tegen iedereen: kom een keer kijken of meedoen. Op dinsdag hebben we een recreatieve training (bij Nijmegen Mavericks) waar iedereen welkom is. Het is gezellig, laagdrempelig en echt heel leuk.”

Ze helpt ook mee bij clinics voor revalidatiegroepen om anderen enthousiast te maken. “We hebben laatst een clinic gegeven aan mensen met een dwarslaesie. Eén van hen is inmiddels begonnen met trainen en twee anderen hebben aangegeven binnenkort een training te willen volgen. Dat is echt geweldig om te zien.”

Van talententeam naar droom doel
Cynthia maakt inmiddels deel uit van het talententeam en nam eerder dit jaar deel aan een toernooi in Barcelona.
“Dat was echt een mooie ervaring. We speelden daar tegen verschillende buitenlandse teams, en toen het volkslied werd gespeeld, gaf dat me juist extra motivatie om ooit zelf voor het Nederlands team uit te komen”

Ze hoopt zich verder te ontwikkelen richting het Nederlands team. “Het niveau ligt daar hoog en het gaat heel snel, maar ik mag al meetrainen en krijg goede begeleiding van de coaches en specialisten. Mijn droom is om uiteindelijk mee te mogen naar de Paralympische Spelen van Los Angeles in 2028.”

“Gewoon een keer proberen!”
Ondanks een gebroken vinger en een tijdelijke pauze blijft haar enthousiasme groot. Binnenkort krijgt ze haar eerste op maat gemaakte rugbystoel, waarmee ze straks nog beter uit de voeten kan.
“Dat motiveert enorm. Ik kijk ernaar uit om weer het veld op te gaan.”

Tot slot heeft ze nog een boodschap voor iedereen die twijfelt: “Als je ook maar een beetje nieuwsgierig bent: doe het gewoon. Kom kijken, kom meedoen. Rolstoelrugby heeft mij zoveel gebracht  kracht, plezier en zelfvertrouwen. En ik gun dat iedereen.”

Ook kennismaken met rolstoelrugby?
Benieuwd naar de sport of wil je zelf een keer meedoen?
Kijk op https://rolstoel-rugby.nl/verenigingen/ voor meer informatie en trainingen bij jou in de buurt.